برج آزادی :
برج آزادی در پاتیخت تهران است. قبل از انقلاب اسلامی ایران به نام برج شهیاد شناخته می شد و پس از انقلاب اسلامی ایران نام آن برج شهیاد به برج آزادی تغییر کرده است. اصلی ترین و یکی از نمادهای تهران است که هر ایرانی آن را از نزدیک دیده است. درسال 1345 خورشیدی مسابقه برای طرح یک نماد میان معماران ایرانی گذاشته شد. در پایان طرح معمار حسین امانت برنده و با رأی ساخت برگزیده شده. علمیات ساخت برج در 11 آبان سال 1348 آغاز شد و در سال 1350 به نام برج شهیاد به بهربرداری رسید. جشن گشایش با حضور محمدرضا شاه پهلوی و همسرش شهبانو پهلوی به مناسبت یاد بود شاهنشاهی ( کوروش کبیر، پادشاهی هخامنشی) افتتاح گردیده است. حسین امانت معمار برج گفته است نقاشی که در میدان وجود دارد و باغچه ها و گل کاری ها را شکل می دهد. از طرح گنبد شیخ لطف الله اصفهان شکل گرفته شده است. در ساخت برج آزادی 46000 قطعه سنگ به کار رفته است. حد ارتفاع برج آزادی 45 متر است. چون نزدیک فرودگاه مهرآباد قرارگرفته است و نمی شود بلندتر از این ساخته شود. معمار قصد داشته وقتی فردی به برج نزدیک می شود ناخود آگاه سرش را بالا ببرد. قوس اصلی میان برج نمادی از طاق کسری مربوط به دوره قبل از اسلام و دوره ساسانی است. قوس بالایی آن هم یک قوس شکسته است. برج 2 آسانسور دارد. از دیواره های برج بالا می رود. آسانسور اول 2 طبقه را طی می کند و به سقف سیمانی می رسد- سپس از آسانسور دوم استفاده می شود. هیچ یک از سقف ها بسته نیستند و همه ی آنها به فضای بالاتر راه پیدا می کند. یکی از سالن های معروف برای برگزاری کنسرت در پاتیخت (سالن برج آزادی) بوده که در طبقه زیرین این عمارت قرار گرفته است در محوطه زیرین مجموعه آثار فرهنگی، چندین سالن نمایش، نگارخانه، کتابخانه، موزه و … قرار دارد که دارای 5000 مترمربع مساحت دارد. برج آزادی در سال 26 اسفند 1353 به شماره 1008 به عنوان آثار ملی ایران به ثبت رسید
آدرس :
